ส่วนประกอบของสารละลายบัฟเฟอร์

หลักการของเลอชาเตอลิเยร์

ในปี พ.ศ. 2427 นักเคมีและวิศวกรชาวฝรั่งเศส เฮนรี-หลุยส์ เลอ ชาเตอลิเยร์ ได้เสนอแนวคิดหลักประการหนึ่งของสมดุลเคมี ซึ่งต่อมาเรียกว่าหลักการของเลอ ชาเตอลิเยร์ อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับระบบเมื่อมีบางสิ่งลบออกจากสมดุลชั่วคราว

วิธีหนึ่งในการทำเช่นนี้คือเปลี่ยนความเข้มข้นของส่วนประกอบหนึ่งของปฏิกิริยา pH เป็นการวัดผกผันของความเข้มข้นของไฮโดรเจนไอออนของสารละลาย

สารละลายที่มีความเข้มข้นสูงของไฮโดรเจนไอออนจะมีค่า pH ต่ำ และสารละลายที่มีความเข้มข้นของไอออน H+ ต่ำจะมีค่า pH สูง

สารละลายบัฟเฟอร์ต้องมีสารที่กำจัดไฮโดรเจนไอออนหรือไฮดรอกไซด์ไอออนที่เติมลงไป มิฉะนั้น pH ของสารละลายจะเปลี่ยนไป

เมื่อคุณสร้างสารละลายบัฟเฟอร์ที่เป็นกรด คุณจะเลื่อนตำแหน่งของสมดุลไปด้านใดด้านหนึ่ง เมื่อคุณสร้างสารละลายบัฟเฟอร์อัลคาไลน์ ตำแหน่งสมดุลจะเคลื่อนกลับไปอีกด้านหนึ่ง บัฟเฟอร์ทำงานโดยต่อต้านการเปลี่ยนแปลงและสร้างสมดุลใหม่

การทำสารละลายบัฟเฟอร์

ผสมกรดซิตริก 7.2 มล. กับโซเดียมซิเตรต 42.8 มล. เติมน้ำปราศจากไอออนให้เพียงพอเพื่อให้ปริมาตรรวมของส่วนผสมอยู่ที่ 100 มล. น้ำที่ใช้ในบัฟเฟอร์ควรบริสุทธิ์ที่สุด (น้ำปราศจากไอออนหรือกลั่น น้ำ DI) เพื่อรักษา pH ที่เป็นกลาง (กล่าวคือ เพื่อให้แน่ใจว่าน้ำไม่ส่งผลต่อระดับ pH)

ใช้เครื่องวัดค่า pH ที่มีความละเอียดอ่อนเพื่อปรับ pH และให้ได้ระดับที่คุณต้องการ สวมแว่นตานิรภัยและถุงมือตลอดเวลา แนะนำให้ใช้ผู้ใหญ่ดูแลสำหรับการทดลองทางวิทยาศาสตร์