เครื่องวัดความกระด้างของน้ำ

ความกระด้างของน้ำ (Water Hardness)

น้ำกระด้าง (Water Hardness) เป็นน้ำที่มีโดยทั่วไปซึ่งมีสารประกอบที่ละลายของแคลเซียมคาร์บอเนต (CaCO3) และแมกนีเซียมคาร์บอเนต (MgCO3)

คุณสมบัติของน้ำกระด้างคือจะป้องกันไม่ให้เกิดฟองในสบู่หรือผงซักฟอก และความกระด้างมักทำให้เกิดการสะสมของตะกรันในระบบท่อ (ตะกรันเกิดจากเกลือแคลเซียมและแมกนีเซียมที่ละลายในน้ำ)

ตะกรันทำปฏิกิริยากับสบู่และเกิดคราบสกปรกที่เกาะอยู่บนผิวหนังและเสื้อผ้าเพราะมันไม่ละลายและเหนียวไม่สามารถกำจัดออกได้โดยการล้าง

น้ำกระด้างอาจทำให้อายุการใช้งานของท่อประปาและเครื่องทำน้ำอุ่นลดลง เมื่อน้ำที่มีแคลเซียมคาร์บอเนตถูกทำให้ร้อนจะเกิดการแข็งตัวซึ่งสามารถเสียบท่อและองค์ประกอบการเคลือบผิว

เราสามารถตรวจวัดได้โดยใช้ชุดทดสอบและ/หรือเครื่องวัดความกระด้างเพื่อระบุระดับของ Hardness ของน้ำ

การแบ่งระดับความกระด้างของน้ำ

ผู้ใช้น้ำในภาคอุตสาหกรรมและในประเทศจำนวนมากกังวลเกี่ยวกับความกระด้างของน้ำ น้ำกระด้างมีส่วนให้เกิดตะกรันสะสมซึ่งมาจากเกิดจากสารประกอบของแคลเซียมและแมกนีเซียมและโลหะอื่นๆ ที่หลากหลาย แนวทางทั่วไปสำหรับการจำแนกประเภทของน้ำคือ:

• ความกระด้างที่วัดได้อยู่ระหว่าง 0 ถึง 60 mg/L (มิลลิกรัมต่อลิตร) เป็นน้ำกระด้างน้อย
• ความกระด้างที่วัดได้อยู่ระหว่าง 61 ถึง 120 mg/L เป็นน้ำกระด้างปานกลาง
• ความกระด้างที่วัดได้อยู่ระหว่าง 121 ถึง 180 mg/L เป็นน้ำกระด้าง
• ความกระด้างที่วัดได้มากกว่า 180 mg/L เป็นน้ำกระด้างมาก

ผลกระทบต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากความกระด้างของน้ำ

น้ำกระด้างไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ โดยข้อมูลจากสภาวิจัยแห่งชาติสหรัฐอเมริกา (National Academy of Sciences) ระบุว่าโดยทั่วไปแล้วน้ำดื่มที่มีความกระด้างปริมาณเล็กน้อยจะมีปริมาณแคลเซียมและแมกนีเซียมที่มนุษย์ต้องการ

นักวิจัยได้ศึกษาความกระด้างของน้ำและการตายของโรคหลอดเลือดหัวใจ การศึกษาดังกล่าวเป็นการศึกษาเชิงระบาดวิทยาซึ่งเป็นการศึกษาความสัมพันธ์เชิงสถิติ ในขณะที่การศึกษาบางอย่างชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างน้ำกระด้างกับการตายจากโรคหลอดเลือดหัวใจส่วนล่าง แต่การศึกษาอื่น ๆ ไม่ได้แนะนำความสัมพันธ์