เครื่องวัดอุณหภูมิอินฟราเรด

หลักการทำงานของเครื่องวัดอุณหภูมิอินฟราเรด

เช่นเดียวกับแสงที่มองเห็น พลังงานอินฟราเรดสามารถโฟกัส สะท้อน และดูดซับได้ เทอร์โมมิเตอร์อินฟราเรดใช้เลนส์เพื่อโฟกัสพลังงานอินฟราเรดจากวัตถุไปยังเซ็นเซอร์ที่ตรวจวัด ซึ่งโดยทั่วไปแล้วจะเป็นเทอร์โมไพล์ เซ็นเซอร์ดูดซับรังสีอินฟราเรดและแปลงเป็นสัญญาณไฟฟ้า โดยรังสีที่เข้มข้นกว่าจะสร้างสัญญาณที่แรงกว่า และเครื่องวัดจะประมวลผลสัญญาณนี้เพื่อส่งการอ่านค่าอุณหภูมิ

Emissivity ค่าสัมประสิทธิ์ของการแผ่รังสี

วัตถุทุกชนิดที่มีอุณหภูมิมากกว่าศูนย์สัมบูรณ์ 0 เควิน (-273 C) ปล่อยพลังงานอินฟราเรด ค่าสัมประสิทธิ์ของการแผ่รังสีเป็นการวัดประสิทธิภาพนี้ และจะแสดงเป็นตัวเลขในช่วงตั้งแต่ 0 ถึง 1 โดยทั่วไปพื้นผิวที่สะท้อนแสงหรือเป็นมันเงาจะมีค่าการแผ่รังสีต่ำกว่าพื้นผิวอื่นๆ

อินฟราเรดเทอร์โมมิเตอร์รุ่นธรรมดาได้รับการออกแบบมาเพื่อสร้างการวัดที่แม่นยำจากพื้นผิวที่มีการแผ่รังสีประมาณ 0.95 ได้แก่พื้นผิวอินทรีย์ ออกซิไดซ์ ซึ่งวัตถุส่วนใหญ่มีค่าการแผ่รังสีใกล้เคียงกับค่านั้น

อย่างไรก็ตามพื้นผิวสะท้อนแสงมีค่าการแผ่รังสีต่ำกว่ามาก ซึ่งหมายความว่าเครื่องวัดอุณหภูมิอินฟราเรดรุ่นที่สามารถปรับค่า Emissivity ตามชนิดวัตถุจะมีความแม่นยำมาก